تبیین رویکردهای ارزشیابی برنامه‌ های آموزشی های ضمن خدمت نیروهای انسانی

وجود نیروی انسانی کارآمد و مطلع از جمله عوامل حیاتی برای ادامه بق 2000 ای هرسازمان می‌باشد تا بتوانند با ارتقاء کارایی، اثربخشی و خلاقیت و ابتکار کارکنان سازمان‌ها نقش آفرین باشند. نتیجه تلاش‌های معموله و انرژی‌های مصروفه بایستی با هدف ارتقاء سطح بهره‌وری در سازمان باشد.بنابراین پژوهش حاضر با تبیین رویکردهای ارزشیابی برنامه‌ های آموزشی های ضمن خدمت نیروهای انسانی در سازمان‌ های مدرن طراحی شد. لذا با توجه به این که طرح تحقیق به صورت آمیخته بود؛ بنابراین روش پژوهش در دو مرحله و به دو صورت؛ کیفی به صورت نحلیل محتوای مضمونی به منظور طراحی الگو؛ و کمی به صورت میدانی با استفاده از پرسشنامه و نظر خواهی از صاحب نظران و کارکنان دانشگاه علوم پزشکی خوزستان انجام گردید. حجم نمونه تعیین شده برابر با 380 نفر بود. نتایج حاصله نشان داد که بهبود رضایت شغلی و ارتقای کیفیت زندگی کاری نیروهای شاغل در سازمان ریشه در عواملی چون شکوفایی استعدادهای بالقوه و فرصت سازی برای خلاقیت و نوآوری بوده که ساز و کارهای آموزشی حین خدمت آنها را امکان پذیر نموده است. همچنین نتایج نشان داد که ارزشیابی عملکرد آموزش می تواند به عنوان یک آیینه شفافی در تنویر مدیران به درک واقعی ضعف ها، نارسایی ها و استعدادهای بالقوه در برنامه های آموزشی کارکنان باشد. بازخوردهای دریافتی از ارزشیابی، چگونگی برنامه های مهارت سازی، نخبه سازی، بهسازی و کادرسازی های توسعه گرای، از نوع دانش بنیان، علم-محور، قاعده مند وخرد-گراشالوده جهت دهنده راهبردی تشکیلات و مؤسساتی خواهد بود